1    2    3

           ในประเทศไทยพบว่า เขตการขึ้นอยู่ของพันธุ์ไม้จะแตกต่างกันออกไปในแต่ละพื้นที่ เช่น ในจังหวัดจันทุบรีเขตนอกสุดที่ติดริมฝั่งทะเล จะมีไม้โกงกางทั้งโกงกางใบใหญ่และโกงกางใบเล็ก ถัดเข้าไปเป็นเขตของไม้แสมและถั่ว  ถัดจากกลุ่มพวกนี้จะเป็นไม้ตะบูน  และตามด้วยกลุ่มไม้โปรงและฝาด  เขตสุดท้ายเป็นแนวต่อระหว่างป่าชายเลนกับป่าบก  จะมีกลุ่มไม้เสม็ดขึ้นอยู่  สำหรับจังหวัดพังงา จากริมน้ำเป็นกลุ่มไม้ลำพู  แสม และกลุ่มไม้โกงกางใบใหญ่  ตามด้วยกลุ่มโกงกางใบเล็ก - ถั่ว  ถัดจากลุ่มนี้เป็นกลุ่มไม้โปรง และกลุ่มไม้โปรง - ตะบูน  สำหรับเขตสุดท้ายจะเป็นกลุ่มไม้ตาตุ่ม - เป้ง
          ป่าชายเลนนอกจากจะเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ ที่อยู่อาศัย หลบภัย และหาอาหารของสัตว์  ไม่ว่าจะเป็น ลิง นก และ กุ้ง  หอย ปู ปลาชนิดต่างๆ มากมายแล้ว ยังช่วยทำหน้าที่ลดความแรงและเร็วของน้ำ  ทำให้ตะกอนที่ไหลมากจากแผ่นดินทับถมอยู่บริเวณผืนป่าชายเลนนั้น ทำให้น้ำที่ไหลลงสู่ทะเลมีความใสสะอาดมารกขึ้น และอีกนัยหนึ่ง ตะกอนเหล่านั้นก็จะทับถมกันเป็นแผ่นดินงอกเงยขึ้นมาเรื่อยๆ อีกด้วย
          ในอดีตมีป่าชายเลนที่อุดมสมบูรณ์กระจายอยู่ทั่วไป แต่จากกระแสการพัฒนาประเทศที่รวดเร็ว ป่าชายเลนหลายแห่งได้ถูกทำลาย แล้วทดแทนด้วยการถมดินปรับพื้นที่เป็นเขตอุตสาหกรรม ชุมชน นากุ้ง และอื่นๆ ปัจจุบัน ป่าชายเลนที่อุดมสมบูรณ์ของไทยจึงเหลืออยู่ไม่มากนัก ซึ่งส่วนใหญ่จะได้รับความคุ้มครองอยู่ในพื้นที่อุทยานแห่งชาติ หนึ่งในจำนวนนั้นคือ อุทยานแห่งชาติอ่าวพังงา จังหวัดพังงา