4
 

          ถาม : ทำไมคุณถึงชอบวาดภาพ
          ตอบ :  ดิฉันชอบวาดภาพเพราะว่าทำให้ดิฉันรู้สึกมีความสุขสงบเวลาวาด  ชีวิตของดิฉันเป็นชีวิตที่วุ่นวาย ต้องพบปะกับผู้คนมากมายตลอดเวลา หลายวาระและสถานที่ งานวาดภาพทำให้มีสมาธิและจิตใจสงบเยือกเย็น ในช่วงเวลาที่ดิฉันวาดภาพ จะเป็นช่วงที่ดิฉันมีสมาธิ ดิฉันมักได้ยินเสียงของความเงียบสงบรอบๆ ตัวดิฉัน ดิฉันสามารถเห็นความแตกต่างระหว่างกลีบดอกแต่ละกลีบ ใบไม้แต่ละใบ ในขณะที่ตามปกติเรามองว่ามันเหมือนกันหมดทุกกลีบ ทุกใบ การวาดภาพทางพฤกษศาสตร์ทำให้ดิฉันได้มีโอกาสเข้าใจและเข้าถึงตัวเองและธรรมชาติได้อย่างลึกซึ้งดีขึ้น ดอกไม้ ใบไม้ข้างหน้าดิฉันเหมือนเป็นเพื่อนที่ดิฉันสามารถสร้างขึ้นได้เองบนกระดาษเปล่า จึงเป็นโลกส่วนตัวของเราคนเดียวโดยไม่ต้องไปวุ่นวายอะไรกับใคร ของที่เราจะวาดก็ไม่จำเป็นต้องแพงหรือหายาก ส่วนมากก็มาจากรอบๆ ตัวที่หาได้โดยง่าย แต่ก่อนจะวาดขอให้พิจารณานานๆ อย่าดูเพียงผิวเผินแล้ววาดนะคะ ดูนานๆ สังเกตให้ดีก่อน แล้วควรสัมผัสด้วยให้รู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่ง เป็นเพื่อนเรา ซึ่งจะทำให้เกิดความสุข เวลาวาดก็เหมือนกัน เราควรนั่งสมาธิให้เกิดความสงบ แต่ก่อนที่จะมาวาดภาพพวกนี้ ดิฉันก็ไม่เห็นถึงข้อแตกต่างตรงนี้ค่ะ
          ถ้าเราวาดภาพธรรมดาทั่วไป ของที่ใช้ไม่จำเป็นต้องมีราคาแพงหรือหายาก ขอให้มีเพียงใจที่อยากวาด อุปกรณ์มาทีหลัง ให้สนุกและเป็นสุขกับการวาดเป็นสิ่งสำคัญค่ะ เมื่อเราสุข สนุก เราก็สนใจแล้วก็จะพยายามศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมเอง
          ถาม : คุณชอบสอนวิชาวาดภาพหรืเปล่า
         ตอบ :  มีหลายเหตุผลที่ดิฉันชอบสอนการวาดภาพ คือดิฉันถือว่าตัวเองเป็นนักเรียนไปตลอดชีวิต ด้วยรักและใฝ่ที่จะได้มีโอกาสเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ตลอดเวลา ยิ่งไปกว่านั้นจะได้ปรับปรุงตัวเองให้มีพัฒนาการไปข้างหน้าไม่หยุดยั้ง อีกทั้งการวาดภาพทำให้ดิฉันสามารถสร้างโลกส่วนตัวจากจินตนาการของตนเองให้เป็นจริงได้บนกระดาษเปล่า  และการสอนวาดภาพทำให้ดิฉันได้มีโอกาสพบและรู้จักคนที่มีความชอบเหมือนๆ กัน เพื่อที่จะได้มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเรียนรู้และแลกเปลี่ยนประสบการณ์ซึ่งกันและกัน ดิฉันคิดว่าโลกใบนี้คือบ้าน เพราะว่าได้ไปอยู่โรงเรียนประจำที่ฝรั่งเศสตั้งแต่อายุ 14 ปี จนแต่งงาน สามีที่ประจำอยู่องค์การสหประชาชาติ ก็ย้ายที่พำนักไปเรื่อย ได้อยู่มาราว 9-10 ประเทศแล้ว แต่ที่ถือเป็นบ้านที่แท้จริงคือเมืองไทยเรา และประเทศรองลงมาก็คือประเทศสวิสเซอร์แลนด์ ซึ่งเป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่ขององค์การที่สามีทำงานอยู่ การที่ต้องย้ายที่อยู่ไปประเทศต่างๆ ตามสามี ทำให้ดิฉันได้มีโอกาสรู้จักและมีเพื่อนต่างประเทศเป็นจำนวนมาก อีกทั้งดิฉันต้องสอนวิชาวาดภาพในประเทศต่างๆ จึงได้พบปะผู้คนหลากหลายมากมาย แต่สิ่งที่ดิฉันภูมิใจมากที่สุดก็คือรอยยิ้มและความรู้สึกปิติกับการวาดภาพของผู้ที่เรียนจากดิฉัน

หน้า  1  2  3  4  5  6  7  8  9