-3-

1    2    3

 
 

          ป่าชายเลน เป็นทรัพยากรที่มีคุณค่ามหาศาลทั้งทางด้านป่าไม้ ประมง และรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม จึงควรที่จะอนุรักษ์ไว้หรือใช้ประโยชน์ให้ถูกต้องตามหลักวิชาการ หากมองในแง่ของทรัพยากรประมงชายฝั่ง  ป่าชายเลนถือเป็นแหล่งอาหารทีสำคัญสำหรับสัตว์น้ำนานาชนิด เช่น อาหารและธาตุอาหารที่เกิดจากการผุสลายของเศษไม้ใบไม้ เป็นต้น วงจรชีวิตของสัตว์เหล่านี้มีความสัมพันธ์กับป่าชายเลนเป็นอย่างมาก ทั้งในด้านที่อยู่อาศัย แหล่งเพาะพันธุ์ และการเจริญเติบโต ทรัพยากรชายฝั่งทะเลด้านพืชพรรณอื่นๆ ที่มีความสำคัญอย่างเด่นชัด คือ ป่าชายหาด ป่าพรุ และแหล่งหญ้าทะเล
          ป่าชายหาด  เป็นพื้นที่ตามริมหาดชายทะเล ซึ่งเป็นส่วนเชื่อมระหว่างทะเลกับแผ่นดินเช่นเดียวกับป่าชายเลน ป่าชนิดนี้จึงจำเป็นที่จะต้องอนุรักษ์ไว้เพื่อการรักษาสภาพสิ่งแวดล้อมชายฝั่ง เป็นแหล่งอาศัยของสัตว์บางชนิดโดยเฉพาะสัตว์ประเภทนก และเพื่อการท่องเที่ยวแบบอนุรักษ์
          สำหรับ ป่าพรุ เป็นสังคมพืชป่าไม้ไม่ผลัดใบอีกแบบหนึ่ง  เกิดจากอิทธิพลของสภาพพื้นดินชายฝั่งทะเลที่มีน้ำจืดท่วมอยู่ติดต่อกันชั่วนาตาปี  เป็นแหล่งสะสมของซากพืชและอินทรียวัตถุบนดิน   และเป็นแหล่งพันธุกรรมของพรรณไม้ที่หายากใน



ป่าเสม็ด อุทยานแห่งชาติ
เขาลำปี  - หาดท้ายเหมือง

 

ประเทศไทย จึงควรได้รับการอนุรักษ์ไว้เพื่อการศึกษาวิจัยด้านการวิวัฒนาการของสังคมพืชต่อไป หากน้ำที่ท่วมขังพรุแห้งไป ป่าพรุก็จะเปลี่ยนแปลงสภาพไปจนบางครั้งเกิดเป็นป่าเสม็ดขึ้นได้
          แหล่งหญ้าทะเล  เป็นระบบนิเวศที่มีรูปแบบเฉพาะตัว  พบกระจายอยู่ทั่วไปตามชายฝั่งทะเลที่มีพื้นทะเลเป็นดินโคลนปนทราย หญ้าทะเลเป็นกลุ่มพืชใต้น้ำที่เป็นผู้ผลิตในห่วงโซ่อาหารของระบบนิเวศชายฝั่งที่สำคัญ และด้วยลักษณะการแตกใบ ลำต้น และระบบรากของหญ้าทะเลที่มีความซับซ้อน  จึงเหมาะต่อการอยู่อาศัยและหลบภัยของสัตว์ทะเลหลายชนิด  รวมถึงสัตว์ทะเลที่หายาก เช่น  เต่าทะเล และพะยูนด้วย