การใช้เทคโนโลยี การพัฒนาเศรษฐกิจและอุตสาหกรรมโดยไม่ถูกต้อง ประกอบกับการเพิ่มจำนวนประชากรอย่างรวดเร็ว มีผลทำลายดุลยภาพของสิ่งแวดล้อม  ก่อให้เกิดความเสียหายแก่ทรัพยากรธรรมชาติ  ปัญหาที่ประสบอยู่ในปัจจุบัน  คือ  การเปลี่ยนแปลงไปอย่างยากที่จะกลับคืนมาของสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติที่สมดุลและสวยงาม  ระบบนิเวศต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นป่าบก ป่าชายหาด  แหล่งหญ้าทะเล  หรือแนวปะการัง กำลังเสื่อมสลายไปเป็นอันมาก  พื้นที่ป่าชายเลนถูกทำลายและแปรเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว  ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของระบบนิเวศถิ่นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าและสัตว์ในทะเล  สถานการณ์ด้านการประมงของประเทศอยู่ในภาวะเสื่อมลงทุกขณะ  ปริมาณสัตว์น้ำลดจำนวนลง  สัตว์น้ำหลายชนิดที่หายาก  เช่น พะยูนและเต่าทะเล  กำลังอยู่ในภาวะใกล้สูญพันธุ์
          แนวทางการอนุรักษ์ทรัพยากรชายฝั่งทะเลนั้น  ในหลายทศวรรษที่ผ่านมาภาครัฐได้นำมาตรการทางกฏหมายซึ่งมีผลบังคับโดยตรงในการคุ้มครองพื้นที่ เช่น การประกาศเป็นเขตอนุรักษ์  คือ อุทยานแห่งชาติ  เขตห้ามล่าสัตว์ป่า  เขตสงวนพันธุ์พืชและพันธุ์สัตว์  และการออกฏหมายควบคุมการค้าขาย  ครอบครองทรัพยากรเหล่านั้น  แต่หากจะประเมินผลความสำเร็จของการใช้มาตรการทางกฏหมายแล้ว  คงจะบอกได้ว่า ประสบความสำเร็จได้เพียงส่วนหนึ่งที่เป็นส่วนน้อยเท่านั้น
          แต่มาตรการที่สำคัญที่สุดในการที่จะกระทำใดๆ เกี่ยวกับการอนุรักษ์ทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมนั้น คือ  การร่วมมือร่วมใจของคนในชาติ  ในอันที่ช่วยปกป้องหรือพิทักษ์ทรัพยากรเหล่านี้ให้คงอยู่และสร้างประโยชน์แก่ลูกหลานในอนาคต
 

๐
๐
๐
๐
๐
๐
๐
๐
๐
๐
๐
๐
๐
๐
๐
๐
๐
 

๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐