สวย..แต่กินไม่ได้
เห็ด เป็นสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำ ซึ่งมีโครงสร้างพื้นฐานทั่วไปเป็นเส้นใย มีผนังเซลล์
แต่ไม่มีคลอโรฟิลล์ จึงไม่สามารถสังเคราะห์อาหารเองได้ ดำรงชีวิตอยู่ด้วยการ
ย่อยสลายซากพืชซากสัตว์ที่ตายไป และสารอินทรีย์ในดิน โดยกลุ่มเส้นใยของ
เห็ดที่เจริญอยู่ในดินปล่อยเอนไซม์ เพื่อย่อยสลายสารอินทรีย์จากซากสิ่งมี
ชีวิตจนได้สารอาหารขนาดเล็กออกมา ซึ่งสามารถผ่านผนังเซลล์ของเส้นใย
เห็ด เมื่อเจริญเติบโตเต็มที่แล้วก็จะรวมกลุ่มเส้นใยและอัดแน่นแทงยอด
โผล่พื้นพื้นดินเพื่อชูดอกที่มีลักษณะคล้ายร่ม หรือหมวก มีหลากสี แล้วแต่ชนิด
ของเห็ด
เนื่องจากเห็ดหลายชนิดเป็นแหล่งอาหารของสัตว์ป่า และมนุษย์เองก็ชื่นชอบ
รสชาติของเห็ดด้วย แต่เห็ดอีกหลายชนิดมีพิษ หากรับประทานเข้าไปอาจ
ถึงตายได้ วิธีการสังเกตเห็ดพิษและเห็ดไม่มีพิษ (รับประทานได้) นั้น
จำแนกได้ดังนี้...
วิธีการสังเกตเห็ดมีพิษ เห็ดไม่มีพิษ
เห็ดมีพิษ
- ส่วนใหญ่จะเจริญงอกงามในป่า
-
ก้านสูง ลำต้นพองออก โดยเฉพาะที่ฐานกับที่วงแหวน เห็นชัดเจน
-
สีผิวของหมวก มีหลายสี เช่น สีมะนาวถึงสีส้ม สีขาวถึงสีเหลือง
-
มีแผ่นหรือเกล็ดขรุขระบนหมวกเห็ด
-
ครีบแยกออกจากกันอย่างชัดเจน มักมีสีขาว บางชนิดมีสีแดง หรืสีเขียวอมเหลือง
-
สปอร์ใหญ่มีสีขาวหรือสีอ่อน มีลักษณะใสๆ รูปไข่กว้าง
-
มีน้ำเมือกหรืือมีน้ำยางสีขาวออกมาเมื่อกรีดที่หมวกเห็ด
-
มีขนหรือหนามเล็กๆ กระจายอยู่ทั่วไป
-
มีพิษร้ายแรงถึงตาย หรืออาจทำให้เิกิดอาการมึนเมา หรือเกิดภาพหลอน
เห็ดไม่มีพิษ
-
ส่วนใหญ่เจริญเติบโตในทุ่งนา
-
ก้านสั้น อ้วนป้อม ไม่โป่งพองออก ผิวเรียบ ไม่ขรุขระ ไม่มีสะเก็ด
-
สีผิวของหมวกส่วนใหญ่เป็นสีขาวถึงน้ำตาล
-
ผิวของหมวกเห็ดเรียบจนถึงเป็นเส้นใยและเหมือนถูกกดจนเป็นแผ่นบางๆ
ดึงออกยาก
-
ครีบแยกออกจากกัน ในระยะแรกเป็นสีชมพู แล้วเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล
-
สปอร์เป็นสีน้ำตาลอมม่วงแก่ รูปกระสวยกว้ง
-
มีเนื้ออ่อนนุ่มหรือกรุบกรอบ น่ากินและให้โปรตีนสูง