|
ขาเขียด
ชื่อวิทยาศาสตร์ :
Monochoria vaginalis (Burm.f.) C.Presl ex Kunth
วงศ์
:
Pontederiaceae
ชื่อสามัญ
: Pickerel weed
ชื่ออื่น :
ขาเขียด นิลบล ผักเขียด (ภาคกลาง)
ผักเป็ด (ชลบุรี) ผักเผ็ด (นครราชสีมา) ผักริ้น
(ภาคใต้) ผักหิน ผักฮิ้น (ภาคหเนือ, อุบลราชธานี)
ผักฮิ้นน้ำ (ภาคเหนือ)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
: วัชพืชน้ำ รากหยั่งลงดิน
สามารถดำรงชีวิตเป็นพืชหลายฤดูได้
มีลำต้นใต้ดินสั้นมาก
ส่วนที่เห็นเป็นลำต้นนั้นคือส่วนของก้านใบที่อัดรวมกันแน่น
มีรากฝอยเป็นสีน้ำตาลแดงจำนวนมาก ใบ เป็นใบเดี่ยว
ออกจากโคนต้นแบบสลับ ก้านใบยาว 10-25 ซม.
มีรูปร่างค่อนข้างกลมและอวบน้ำ ภายในกลวง
ส่วนโคนของก้านใบจะแผ่ออกเป็นกาบห่อหุ้มกันไว้
ใบเป็นรูปหัวใจ ปลายใบแหลม ขอบใบเรียบ ผิวใบด้านบนมัน
ดอก ออกเป็นช่อแบบสไปค์
ออกตรงกลางก้านใบและมีใบประดับเขียวอ่อนคล้ายใบ
ปลายแหลม ห่อหุ้มดอกในขณะที่ยังเจริญเติบโตไม่เต็มที่
ประกอบด้วยดอกย่อย 3-15 ดอก ดอกย่อยมีก้านดอกสั้น
กลีบเลี้ยงและกลีบดอกหลอมรวมกัน (perianth)
มี 6 กลีบ สีม่วงอมน้ำเงินหรือสีฟ้า ปลายกลีบโค้งมน
แต่ละกลีบแยกออกจากกัน ด้านหลังกลีบดอกมีสีเขียวอ่อนๆ
ก้านชูเกสรตัวผู้มีสีม่วง 6 อัน ผล เป็นแคปซูล
ยาวประมาณ 1 ซม. ผลจะแตกเมื่อแก่โดยแตกตามยาวออกเป็น 3
ซีก มีเมล็ดสีน้ำตาลอยู่ภายในเป็นจำนวนมาก
พบขึ้นในบริเวณที่มีน้ำขัง
ตามบ่อเลี้ยงปลา และในนาข้าวหรือในดินแฉะๆ
พบทั่วไปในประเทศไทย ขยายพันธุ์โดยใช้เมล็ด
เป็นวัชพืชพบมากในนาข้าวทางภาคเหนือ
ประโยชน์ :
|
