แก้วเจ้าจอม
Guaiacum officinale L., ZYGOPHYLLACEAE

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ : ไม้ต้น สูง 10-15 ม. เปลือกต้นสีเทาเข้ม กิ่งมีข้อพองเห็นเป็นปุ่มๆ ทั่วไป กิ่งอ่อนค่อนข้างแบน ใบประกอบแบบขนนกปลายคู่ มีใบย่อย 2-3 คู่ เรียงตรงข้าม แกนกลางใบประกอบยาว 1-1.5 ซม. ก้านใบประกอบยาว 0.5-1 ซม. ใบย่อยไม่มีก้าน รูปไข่กลับ รูปไข่กว้าง หรือรูปรีเบี้ยวเล็กน้อย ใบย่อยคู่ปลายกว้าง 1.8-2 ซม. ยาว 3.2-3.5 ซม. ใบย่อยคู่ที่อยู่ตอนโคนกว้าง 1.2-1.5 ซม. ยาว 2.5-2.7 ซม. ปลายมน โคนสอบ ขอบเรียบ แผ่นใบด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมัน ด้านล่างสีอ่อนกว่า มีจุดสีส้มที่โคนใบย่อยด้านบน หูใบและใบประดับเล็ก ร่วงง่าย ดอกเดี่ยว ออกเป็นกระจุกที่ยอด 3-4 ดอก สีฟ้าอมม่วงและจะซีดลงเมื่อใกล้โรย ก้านดอกยาว 1-1.5 ซม. กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปไข่ โคนติดกันเล็กน้อย ร่วงง่าย มีขนประปราย กลีบดอก 5 กลีบ รูปรีหรือรูปไข่ กว้างประมาณ 1 ซม. ยาวประมาณ 2 ซม. เกสรเพศผู้ 10 อัน แยกกัน เกสรเพศเมียปลายแยกเป็น 5 แฉก ผลแห้งแตก รูปหัวใจกลับ มีครีบ 2 ข้าง สีเหลืองหรือสีส้ม กว้างประมาณ 1.2 ซม. ยาวประมาณ 1.8 ซม. ก้านผลยาว 1.5-3 ซม. มี 1-2 เมล็ด เมล็ดรูปรี สีน้ำตาล

ถิ่นกำเนิด : ทวีปอเมริกาใต้และหมู่เกาะเวสต์อินดิส

การกระจายพันธุ์ : -

การกระจายพันธุ์ในประเทศไทย : -

สภาพนิเวศน์ : -

เวลาออกดอก : -

เวลาออกผล : -

การขยายพันธุ์ : -

ความเกี่ยวข้องกับประเพณี วัฒนธรรม ความเชื่อ ฯลฯ : -

อ้างอิง : 1) ราชบัณฑิตยสถาน. 2538. อนุกรมวิธานพืช อักษร ก. กรุงเทพมหานคร: เพื่อนพิมพ์.