กำแพงเจ็ดชั้น
Salacia chinensis L.,
CELASTRACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
: ไม้พุ่มรอเลื้อย
สูง 2-6 ม. ใบเดี่ยว
เรียงตรงข้าม รูปรี
รูปไข่ หรือรูปไข่กลับ
กว้าง 2-7 ซม. ยาว 4-12 ซม.
ปลายแหลมหรือมน โคนสอบ
ขอบหยักหยาบๆ
เส้นแขนงใบข้างละ 4-6 เส้น
ก้านใบยาว 0.6-1.5 ซม. ดอกออกเป็นกลุ่มหรือเป็นช่อสั้นๆ
ที่ง่ามใบ ก้านดอกยาว 5-8
มม.
โคนก้านดอกมีใบประดับเล็กๆ
2-3 ใบ ดอกเล็ก
สีเขียวอมเหลืองหรือเหลือง
กลีบเลี้ยงเล็กมาก
โคนติดกันคล้ายจาน
ขอบหยัก 5 หยัก กลีบดอก 5
กลีบ รูปไข่ป้อม กว้าง 2-4
มม. ยาว 3-4 มม.
จานฐานดอกเล็กเป็นวง
รังไข่เล็กมาก
รูปสามเหลี่ยม
เกสรเพศผู้เล็กมาก มี 3
อัน ผลค่อนข้างกลมหรือรี
เส้นผ่านศูนย์กลาง 1-2 ซม.
ผลสุกสีแดงหรือแดงอมส้ม
มี 1 เมล็ด เมล็ดค่อนข้างกลม
เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.5-1 ซม.
ถิ่นกำเนิด : -
การกระจายพันธุ์ :
จีน อินเดีย พม่า
ศรีลังกา
ภูมิภาคอินโดจีน
และภูมิภาคมาเลเซีย
การกระจายพันธุ์ในประเทศไทย
: ทั่วทุกภาค
สภาพนิเวศน์ :
พบตามป่าเบญจพรรณและป่าดิบ
ตามริมแหล่งน้ำหรือที่โล่ง
บนพื้นที่ระดับต่ำไปจนถึงสูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ
600 ม.
เวลาออกดอก : -
เวลาออกผล : -
การขยายพันธุ์ : -
ความเกี่ยวข้องกับประเพณี
วัฒนธรรม ความเชื่อ ฯลฯ :
-
อ้างอิง : 1)
ราชบัณฑิตยสถาน. 2538. อนุกรมวิธานพืช
อักษร ก. กรุงเทพมหานคร:
เพื่อนพิมพ์.