แสลงใจ
ชื่อวิทยาศาสตร์ :
Strychnos nux-vomica
L.
วงศ์ :
STRYCHNACEAE
ชื่อสามัญ
: Nux-vomica tree, Snake wood
ชื่ออื่น : โกฐกะกลิ้ง
กระจี้ กะกลิ้ง ตูมกาแดง (ภาคกลาง) แสลงทม
แสลงเบื่อ (นครราชสีมา) แสลงเบือ (อุบลราชธานี)
โฮงบ้วยจี๊ (จีน)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
ไม้ต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูง
10-15 เมตร ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มกลม ลำต้นเป็นพูพอน
เปลือกเรียบ สีเทาปนดำ
ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม ใบรูปรูปรีหรือรูปไข่
กว้าง 5-10 ซม. ยาว 8-15 ซม. ปลายใบแหลม โคนใบมน
แผ่นใบบางคล้ายกระดาษ ใบเกลี้ยงมีเส้นใบ 5
เส้นออกจากโคนใบ ก้านใบยาว 1-1.5 ซม. ดอก
สีขาวหรือขาวอมเขียว ออกรวมเป็นช่อแบบช่อกระจุก ยาว
2.5-5.5 ซม. ตามปลายกิ่ง ก้านดอกมีขนละเอียดหนาแน่น
กลีบเลี้ยง 5 กลีบ กลีบดอกเป็นหลอดปลายแยกเป็น 5 แฉก
ดอกบานเต็มที่กว้าง 6-8 มม. ผล
เป็นสดแบบมีเนื้อหลายเมล็ด ผนังหนา มีขนสากหรือเกลี้ยง
ทรงกลมแข็ง ขนาด 2.5- 5 ซม. ผลสุกเป็นสีส้ม
เมื่อแก่เต็มที่ผนังไม่แตกออกจากกัน เมล็ดรูปจานหนา
5-7 มม. มี 1-4 เมล็ดต่อผผล
ระยะการออกดอกประมาณเดือน
มีนาคม-เมษายน เป็นผลประมาณเดือนพฤษภาคม-ธันวาคม
สภาพนิเวศวิทยา พบได้ในป่าเบญจพรรณแล้ง
ป่าแดงหรือป่าเต็งรังทั่วไป ยกเว้นภาคใต้
ประโยชน์ :
ใบ
ตำพอกรักษาแผลเน่าเปื่อยเรื้อรัง เมล็ดมีพิษ
รักษาอัมพาต บำรุงหัวใจ บำรุงประสาทสัมผัสของจมูก
หูและสายตา ถ้าใช้มากเป็นพิษทำให้กล้ามเนื้อกระตุก ชัก
ขากรรไกรแข็ง อาจอันตรายถึงชีวิตได้
|