|
พญาปล้องทอง
ชื่อวิทยาศาสตร์ :
Clinacanthusnutans
(Burm.f.)
Lindau
วงศ์ :
ACANTHACEAE
ชื่อสามัญ
: -
ชื่ออื่น :
ผักมันไก่ ผักลิ้นเขียด (เชียงใหม่)
พญาปล้องคำ (ลำปาง) พญาปล้องดำ พญาปล้องทอง
พญายอ
(กลาง) โพะโซ่จาง (กะแหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน)
เสลดพังพอนตัวเมีย (พิษณุโลก)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
ไม้พุ่มรอเลื้อย ใบ เดี่ยว รูปใบหอก
สีเขียวเข้ม ดอก ช่อ ออกเป็นกระจุกที่ปลายกิ่ง
กลีบดอกสีแดงส้ม ติดกันเป็นหลอดยาว ปลายแยกเป็น 2 ปาก
ผล เป็นผลแห้ง แตกได้
ประโยชน์
: ทางสมุนไพร ใบสด รสจืด
เหม็นเขียว
สกัดด้วยเหล้าโรงบรรเทาอาการแพ้อักเสบจากแมลงกัดต่อย
บรรเทาอาการแพ้ อักเสบได้ พบว่าสารสำคัญที่ออกฤทธิ์เป็นสารประกอบฟลาโวนอยด์
นอกจากนั้นใบยังนำตำผสมเหล้าโรงคั้นเอาน้ำ ทารักษาเริม
งูสวัด
พบว่าสารสกัดของใบพญาปล้องทองหรือที่เรียกกันติดปากว่าพญายอ
มีฤทธิ์ทำลายเชื้อไวรัส Herpes simplex type-2
ซึ่งทำให้เกิดเริม และไวรัส
Varicella zoster
ซึ่งทำให้เกิดงูสวัดและโรคอีสุกอีใส
|
