|
มะเกี๋ยง
ชื่อวิทยาศาสตร์
:
Cleistocalyx operculatus
(Roxb.) Merr. & L.M. Perry var. paniala (Roxb.)
Chantar. & J.Parn.
วงศ์ :
Myrtaceae
ชื่อสามัญ
:
ชื่ออื่น :
หว้าส้ม (ชุมพร,
สุราษฎร์ธานี); หว้าน้ำ (พังงา); มะเกี๋ยง
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
มะเกี๋ยงเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ลำต้นสูง
15-20 เมตร
ต้นที่โตเต็มที่อาจมีเส้นรอบวงของลำต้นมากกว่า 1.5
เมตร ลำต้นตรง เปลือกลำต้นสีเทาหรือน้ำตาลปนเทา
เปลือกนอกค่อนข้างเรียบ หรือแตกเป็นร่องตื้นตามแนวยาว
เปลือกชั้นนอกล่อนหลุดออกเป็นแผ่นบาง
เปลือกชั้นในสีน้ำตาลอ่อนปนชมพู
เมื่อแห้งเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล
เนื้อไม้สีขาวนวลหรือเหลืองอ่อน มีความแข็งปานกลาง
มีเสี้ยนค่อนข้างมาก
เรือนยอดเป็นพุ่มทรงกระบอกถึงค่อนข้างกลม
เส้นผ่าศูนย์กลางทรงพุ่ม 8-5 เมตร แตกกิ่งก้านปานกลาง
ผิวกิ่งอ่อนเรียบสีเขียวหรือสีเขียวปนน้ำตาล
มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมยาวมีสันโค้ง
กิ่งแก่สีเขียวปนเทารูปทรงกระบอกเกือบกลม
ต้นมะเกี๋ยงที่มีการสำรวจพบส่วนใหญ่เป็นต้นที่มีอายุประมาณ
10 ปีขึ้นไป ซึ่งเจริญมาจากเมล็ด ระบบรากเป็นรากแก้ว
มีระบบรากที่แข็งแรง มีรากแขนงขนาดใหญ่
ต้นมะเกี๋ยงที่มีอายุมากจะสังเกตเห็นรากแขนงมากโผล่ให้เห็นบนผิวดิน
ส่วนล่างของลำต้นที่ระดับพื้นดินมักจะมีพูพอนขนาดใหญ่
3-5 พู
ช่วยเพิ่มความแข็งแรงให้ต้นและสามารถป้องกันการโค่นล้ม
ประโยชน์ :
ในท้องถิ่นนิยมบริโภคทั้งรูปผลสด
และผลดอง
ผลมะเกี๋ยงสุกทำเป็นผลิตภัณฑ์อาหารได้หลายชนิด เช่น
ไวน์ น้ำผลไม้ แยม และเนคต้า มีรสชาติดี สีแดงสวย
เนื้อไม้สามารถนำมาช้ำทำเฟอร์นิเจอร์ได้
ข้อมูลเพิ่มเติม
|
