| 
							
							
							
							รัง
 
							
							ชื่อวิทยาศาสตร์ 
							: 
							
							 Shorea siamensis
							  Miq.วงศ์ : 
							Dipterocapaceae
 ชื่อสามัญ 
							:
 ชื่ออื่น :  
							
							
							เปา, เปาดอกแดง (ภาคเหนือ); รัง (ภาคกลาง); เรียง, 
							เรียงพนม (เขมร-สุรินทร์); ลักป้าว (ละว้า-เชียงใหม่); 
							แลบอง, เหล้ท้อ, เหล่บอง (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน); ฮัง 
							(ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ)
 
							
							ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ : 
							
							ไม้ต้น ผลัดใบ สูง 
							
							15-20 
							
							เมตร เปลือกลำต้นสีเทา แตกเป็นร่องลึกตามความยาวลำต้น 
							ใบ
							
							
							เดี่ยว เรียงสลับ แผ่นใบรูปไข่ กว้าง 
							
							7-12 
							
							เซนติเมตร ยาว 
							
							10-20 
							
							เซนติเมตร ปลายใบมน
							
							
							โคนใบหยักเว้า ดอก
							
							
							สีเหลือ กลิ่น หอมอ่อน ออกเป็นช่อ ผล
							
							
							รูปกระสวยแหลม มีปีกยาว 
							3
							
							
							ปีก ปีกสั้น 
							2
							
							
							ปีกขึ้นในป่าเบญจพรรณแล้งและป่าแดงทั่วไป 
							ปะปนกับไม้เต็งซึ่งอยู่สูงจากระดับน้ำทะเล 
							
							500-1,000 
							
							เมตร มีความทนทานต่อความแห้งแล้ว ทนไฟได้ดีมาก 
							ออกดอกเดือน 
							
							มีนาคม 
							–
							
							
							เมษายน
 ประโยชน์ : 
							 เนื้อไม้
							
							
							ค่อนข้างแข็ง ใช้ก่อสร้างส่วนที่ต้องการความแข็งแรง 
							และทำเครื่องมือการเกษตร
 
 
 
 
 
 
 
 |