ใบสีทอง
ชื่อวิทยาศาสตร์
:
Bauhinia aureifolia
K. & S.S. Larsen
วงศ์ :
Leguminosae - Caesalpinioideae
ชื่อสามัญ
: -
ชื่ออื่น :
ใบสีทอง, ย่านดาโอ๊ะ (นราธิวาส)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
ไม้เถาเนื้อแข็งขนาดใหญ่ มีมือเกาะม้วนงอ
เลื้อยขึ้นไปคลุมตามเรือนยอดของต้นไม้ใหญ่ ใบเดี่ยว
เรียงเวียนสลับ รูปเกือบกลม ปลายใบหยักเว้าเป็นแฉกลึก
2 แฉก โคนใบเว้าหยักคล้ายรูปหัวใจ
ใบอ่อนมีขนสีน้ำตาลแดง
หรือขนสีทองแดงเป็นมันคล้ายเส้นไหมปกคลุมหนาแน่น
ดอกมีกลิ่นหอม ออกบนช่อแตกแขนงสั้นๆ ตามปลายกิ่ง
กลีบดอก ๕ กลีบ รูปใบพาย สีขาวแล้วเปลี่ยนเป็นสีนวล
ผลเป็นฝักแบนยาวคล้ายดาบ เมื่อแก่จะแตกออกมี ๖-๘ เมล็ด
เขตกระจายพันธุ์และถิ่นกำเนิด :
พบเฉพาะในเขตจังหวัดปัตตานี นราธิวาส และยะลา
ขึ้นตามที่โล่งริมลำธารในป่าดิบชื้น
อุทยานแห่งชาติน้ำตกบาโจ
และเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าฮาลา-บาลา ระดับความสูง
๕๐-๒๐๐ เมตร ออกดอกและผลเดือน สิงหาคม – ธันวาคม
สถานภาพ :
พืชถิ่นเดียวและพืชหายากในสภาพธรรมชาติ
ปัจจุบันนำมาขยายพันธุ์และปลูกเป็นไม้ประดับกันบ้าง
แต่ยังไม่แพร่หลาย
ประโยชน์ :
|