"...ความสุขความเจริญอันแท้จริงนั้น
หมายถึงความสุขความเจริญที่บุคคลแสวงหามาได้ด้วยความเป็นธรรม
ทั้งในเจตนาและการกระทำ ไม่ใช่ได้มาด้วยความบังเอิญ
หรือด้วยแก่งแย่งเบียดเบียนมาจากผู้อื่น
ความเจริญที่แท้นี้มีลักษณะเป็นการสร้างสรรค์
เพราะอำนวยประโยชน์ถึงผู้อื่นและส่วนรวมด้วย
ตรงกันข้ามกับความเจริญอย่างเท็จเทียม
ที่เกิดขึ้นมาด้วยความประพฤติไม่เป็นธรรมของบุคคล
ซึ่งมีลักษณะเป็นการทำลายล้าง
เพราะให้โทษบ่อนเบียนทำลายผู้อื่นและส่วนรวม
การบ่อนเบียนทำลายนั้น ที่สุดก็จะกลับมาทำลายตน
ด้วยเหตุที่เมื่อส่วนรวมถูกทำลายเสียแล้ว
ตนเองก็จะยืนตัวอยู่ไม่ได้ จะต้องล่มจมลงไปเหมือนกัน..."
|