ลักษณะ
:
ไม้ล้มลุกสูง 0.3-1
เมตร มีเหง้าใต้ดิน เปลือกนอกสีน้ำตาลแกมเหลือง
เนื้อในสีนวลมีกลิ่นเฉพาะ แทงหน่อหรือลำต้นเทียมเช่นเดียวกับไพล ใบ
เดี่ยว เรียงสลับรูปขอบขนานแกมใบหอก กว้าง 1.5-2
ซม. ยาว 15-20
ซม. ดอก
ช่อแทงออกจากเหง้า กลีบดอกสีเหลืองแกมเขียว ใบประดับสีเขียวอ่อน ผล
เป็นผลแห้ง มี 3 พู
ประโยชน์ทางสมุนไพร :
ตำรายาไทยใช้เหง้าขิงแก่ทั้งสดและแห้ง
เป็นยาขับลม แก้อาเจียนแก้ไอขับเสมหะ
และขับเหงื่อโดยใช้เหง้าสดขนาดนิ้วหัวแม่มือต้มกับน้ำหรือใช้ผงขิงแห้งชงน้ำดื่ม
จากการทดลองกับอาสาสมัคร 36
คนพบว่าผงขิงป้องกันการเมารถเมาเรือได้ดีกว่ายาแผนปัจจุบัน (dimenhydrinate)
ในเหง้ามีน้ำมันหอมระเหยประกอบด้วย menthol,
bornelo, fenchone, 6-shogoal และ6-gingerol
menthol, มีฤทธิ์ขับลม borneol, fenchone
และ 6-gingerol
มีฤทธิ์ขับน้ำดี ช่วยย่อยไขมันนอกจากนี้พบว่าสารที่มีรสเผ็ดได้แก่
, 6-shogoal และ6-gingerol
ลดการบีบตัวของลำไส้
จึงช่วยบรรเทาอาการปวดท้องเกร็ง
|