ขี้มอด

ชื่อพฤกษศาสตร์: Dalbergia lanceolaria  L.f. var lakhonensis (Gagnep.) Hong Ho & Niyomd.

วงศ์ : LEGUMINOSAE - PAPILIONOIDEAE

ชื่ออื่น : กระพี้หยวก กะปิ ถ่อน อีเม็ง

ไม้ต้นผลัดใบขนาดกลาง สูง 10-20 เมตร ลำต้นแตกกิ่งต่ำ เรือนยอดเป็นพุ่ม โปร่ง ใบ ประกอบแบบขนนกชั้นเดียว เรียงเวียนสลับ ใบย่อยเรียงสลับ รูปรี หรือรูปไข่ ปลายมนหรือเว้าหยักเล็กน้อย ดอกสีชมพูอมม่วง ออกเป็นช่อแตกแขนงตามซอกใบใกล้ปลายกิ่ง ผล เป็นฝักแบน สีเขียว รูปรี โคนและปลายสอบแหลม มีเมล็ดนูน 1-2 เมล็ด

เขตกระจายพันธุ์และถิ่นกำเนิด : ภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคตะวันออกของไทย ต่างประเทศพบที่พม่า และภูมิภาคอินโดจีน ขึ้นในป่าเบญจพรรณและชายป่าดิบแล้ง ระดับความสูง 60-500 เมตร ออกดอกเดือน มีนาคม - เมษายน ผลเดือน พฤษภาคม - กรกฏาคม

สถานภาพ : พืชหายาก