กระถินเทศ
ชื่อพื้นเมือง :
กระถิน (ภาคกลาง),
กระถินเทศ กระถินหอม
คำใต้ ดอกคำใต้ (ภาคเหนือ),
เกากรึนอง (กาญจนบุรี),
ถิน (ภาคใต้), บุหงาเซียม(มลายู-ภาคใต้),
บุหงาละสะมะนา (ปัตตานี),
บุหงาอินโดนีเซีย(กรุงเทพฯ),
มอนคำ (เงี้ยว-แม่ฮ่องสอน)
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Acacia
farnesiana (L.) Willd.
ชื่อวงศ์ :
LEGUMINOSAE-MIMOSOIDEAE
ชื่อสามัญ : Sponge Tree,
Cassie Flower, Sweet Acacia
ลักษณะ : ไม้พุ่ม
กิ่งมักคดไปมาแต่จะยืดจนเกือบตรงเมื่อเจริญขึ้น
ใบประกอบแบบขนนกสองชั้น
เรียงสลับ
โคนก้านใบมีหูใบแปลงรูปเป็นหนามแหลมตรงและแข็ง
1 คู่ ช่อดอกแบบช่อกระจุกแน่น
สีเหลือง ออกเดี่ยวๆ
หรือเป็นกลุ่มตามง่ามใบกลุ่มละ
2-5 ช่อ
แต่ละช่อประกอบด้วยดอกเล็กๆ
จำนวนมาก ฝักตรงหรือโค้งเล็กน้อย
รูปทรงกระบอก
ฝักแก่ไม่แตก
มีเมล็ดประมาณ 15 เมล็ด
เรียงเป็น 2 แถว
จะให้ดอกเมื่ออายุประมาณ
3 ปี
ออกดอกระหว่างเดือนพฤศจิกายนถึงมีนาคม
ประโยชน์ :
ในฝรั่งเศสปลูกเพื่อใช้ในอุตสาหกรรมทำน้ำหอม
เป็นพืชสมุนไพรโดยใช้เปลือกเป็นยาฝาดสมาน
แก้ไอ และริดสีดวงทวาร
รากใช้แก้โรคไขข้ออักเสบ
ทำให้อาเจียน
ใช้พอกแก้บวม
ต้มรวมกับขิงใช้อมบ้วนปากแก้เหงือกอักเสบและมีเลือดออก
ดอกใช้เป็นยาแก้เกร็งและเป็นยาฆ่าแมลง
ใบใช้เป็นยาพอกแผล
ยางที่ได้จากลำต้นมีคุณภาพดีนำมาใช้ทางด้านเภสัชกรรมเป็นสารแขวนลอย
ฝักนำมาใช้เป็นสีย้อมแบบการใช้น้ำฝาดและทำหมึก
น้ำมันดอกกระถินเทศใช้แต่งกลิ่นอาหาร
เครื่องดื่ม ขนมหวาน
และลูกกวาด
แต่ต้องใช้ในปริมาณต่ำ
โทษ : -