กระเจี๊ยบแดง
ชื่อพื้นเมือง : กระเจี๊ยบ กระเจี๊ยบแดง กระเจี๊ยบเปรี้ยว (ภาคกลาง), ผักเกงเขง ส้มเก๋งเคง ส้มพอเหมาะ (ภาคเหนือ), ส้มตะเลงเครง (ตาก), ส้มปู๋ (แม่ฮ่องสอน), ส้มพอดี (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ)
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Hibiscus
sabdariffa L.
ชื่อวงศ์ : MALVACEAE
ชื่อสามัญ : Jamaica Sorrel,
Red Sorrel, Roselle, Rozelle
ลักษณะ : ไม้ล้มลุก
สูง 1-2 ม.
ผิวค่อนข้างเกลี้ยง ใบเดี่ยว
เรียงสลับ
ใบของต้นที่ยังเล็กและใบที่อยู่ใกล้ดอกบางใบมีแผ่นใบคล้ายรูปไข่และมีขนาดเล็กกว่าใบโดยทั่วไปซึ่งมีแผ่นใบคล้ายรูปไข่กลับและมีขอบใบหยักเว้าลึก
3-5 หยัก ปลายหยักแหลม
โคนมน
เส้นใบออกจากโคนใบ 3-5
เส้น ดอกใหญ่
สีเหลืองอ่อน
กลางดอกสีแดง
ออกเดี่ยวๆ ตามง่ามใบ
ริ้วประดับเรียวแคบ
สีแดง มี 8-12 เส้น
อยู่เป็นวงรอบกลีบเลี้ยง
กลีบเลี้ยงโคนติดกันคล้ายถ้วย
ปลายแยกเป็นแฉกรูปสามเหลี่ยมแหลม
5 แฉก
แต่ละแฉกมีเส้นกลีบ 3
เส้น กลีบดอกใหญ่
สีเหลือง มี 5 กลีบ
รูปไข่กลับ
โคนกลีบสีแดงเข้ม
เกสรเพศผู้มีจำนวนมาก
ก้านชูอับเรณูติดกันเป็นหลอดยาว
1-3 ซม. หุ้มเกสรเพศเมีย
อับเรณูสีนวลขนาดเล็กจำนวนมากอยู่รอบหลอด
ก้านเกสรเพศเมียเรียวยาว
ปลายแยกเป็น 5 แฉก
ยอดเกสรเพศเมียสีม่วงแดง
เป็นตุ่มเล็กและมีขน ผลสีแดง
รูปไข่ป้อม
ไม่เป็นฝักยาวอย่างกระเจี๊ยบ
มีกลีบเลี้ยงที่ขยายใหญ่รองรับอยู่จนผลแก่
เมล็ดสีน้ำตาล
รูปไต ขนาด 4-6 มม.
ประโยชน์ :
ใบอ่อนและยอดมีรสเปรี้ยวเล็กน้อย
ใช้ต้มหรือแกง
กลีบเลี้ยงสีแดงและรสเปรี้ยว
มีคุณค่าทางอาหาร
ใช้ทำเครื่องดื่ม เช่น
ชา น้ำผลไม้ ไวน์
ตลอดจนทั้งทำอาหารหวานบางจำพวก
เช่น แยม
เมล็ดมีน้ำมันมาก
เส้นใยจากต้นใช้ทำเชือกและกระสอบ
ในไต้หวันใช้เมล็ดเป็นยาแผนโบราณเพื่อเป็นยาระบาย
ยาขับปัสสาวะ
และยาบำรุง
โทษ : -