กระเทียม
ชื่อพื้นเมือง :
กระเทียมขาว หอมขาว (อุดรธานี),
กระเทียม กระเทียมจีน (ภาคกลาง),
เทียม หัวเทียม (ภาคใต้),
หอมเทียม (ภาคเหนือ),
ปะเซ้วา (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน)
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Allium
sativum L.
ชื่อวงศ์ : LILIACEAE (ALLIACEAE)
ชื่อสามัญ : Garlic, Common
Garlic
ลักษณะ : ไม้ล้มลุก
มีกลิ่นแรง มีหัวใต้ดิน
ลักษณะกลมแป้น ใบเดี่ยวขึ้นมาจากดิน
เรียงซ้อนสลับ
แบนเป็นแถบแคบ ช่อดอกแบบช่อซี่ร่ม
ประกอบด้วยตะเกียงรูปไข่เล็กๆ
จำนวนมากอยู่ปะปนกับดอกขนาดเล็กซึ่งมีจำนวนน้อย
มีใบประดับใหญ่ 1 ใบ
ลักษณะบางใส แห้ง
เป็นจะงอยแหลมหุ้มช่อดอกขณะที่ยังตูมอยู่
ก้านช่อดอกเป็นก้านโดด
เรียบ รูปทรงกระบอกตัน
ดอกสมบูรณ์เพศ กลีบรวม 6
กลีบ
สีขาวหรือขาวอมชมพู ผลเล็กเป็นกระเปาะสั้นๆ
รูปไข่หรือค่อนข้างกลม
มี 3 พู เมล็ดเล็ก
สีดำ
ประโยชน์ :
เป็นอาหารหรือเครื่องเทศ
โดยใช้ทั้งต้นเป็นอาหาร
หัวกระเทียมสด แห้ง
และน้ำมันกระเทียมใช้เป็นเครื่องเทศแต่งกลิ่นอาหาร
เป็นอาหารเสริมสุขภาพ
ใช้บำบัดอาการไอ หวัด
หลอดลมอักเสบเรื้อรัง
ปวดฟัน ปวดหู ปวดท้อง
อาหารไม่ย่อย
โรคความดันโลหิตสูง
เส้นเลือดเปราะ ขับลม
ขับเสมหะ ขับปัสสาวะ
ขับประจำเดือน
ขับพยาธิไส้เดือน
ลดอาการอักเสบบวม
ฆ่าเชื้อ แก้โรคผิวหนัง
เป็นยาฆ่าแมลง
น้ำมันกระเทียมใช้ทาแก้แมลงกัดต่อย
โทษ : -