ผักกูดขาว
ชื่อพื้นเมือง :
กูดคึ (ภาคเหนือ), กูดกิน
ผักกูด (ภาคกลาง), กูดขาว
ผักกูดขาว (ชลบุรี),
กูดน้ำ (แม่ฮ่องสอน),
หัสดำ (นครราชสีมา,
สุราษฎร์ธานี), ไก้กวิลุ
ปู่แปลเด๊าะ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน)
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Diplazium
esculentum (Retz.) Sw.
ชื่อวงศ์ : ATHYRIACEAE
ชื่อสามัญ : Paco
ลักษณะ : เฟิร์น
เหง้าตั้งตรง
อาจสูงได้มากกว่า 1 ม.
มีเกล็ดสีน้ำตาลเข้ม
ขอบเกล็ดหยักซี่ฟัน ใบประกอบแบบขนนกสองชั้น
แผ่นใบมีขนาดต่างๆ กัน
มักยาวมากกว่า 1 ม.
กลุ่มใบย่อยคู่ล่างๆ
มักลดขนาด
ใบย่อยปลายเรียวแหลม
โคนรูปกึ่งหัวใจหรือรูปติ่งหู
ขอบหยักเว้าลึกเป็นแฉก
แผ่นใบบาง
เส้นใบแยกสาขาแบบขนนกยื่นเข้าไปในแต่ละแฉก
เส้นใบย่อยมีประมาณ 10
คู่
สานกับเส้นใบที่อยู่ในแฉกติดกันเป็นร่างแห
ก้านใบย่อยสั้นหรือไม่มี
กลุ่มอับสปอร์อยู่ตามความยาวของเส้นใบย่อย
ประโยชน์ :
ใบอ่อนกินได้
โทษ : -