|
หางนกยูงไทย
ชื่อวิทยาศาสตร์
: Caesalpinia
pulcherrima (L.)
Sw.
วงศ์ :
Leguminosae - Caesalpinioideae
ชื่อสามัญ
: Flower fence, Peacock's crest, Pride of
Barbados
ชื่ออื่น :
ขวางยอย (นครราชสีมา) จำพอ ซำพอ (แม่ฮ่องสอน)
ซมพอ พญาไม้ผุ ส้มผ่อ ส้มพอ (ภาคเหนือ) นกยูงไทย
หางนกยูงไทย (ภาคกลาง) หนวดแมว (ฉาน-แม่อ่องสอน)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
ไม้พุ่มเตี้ยชนิดหนึ่ง สูง 3-5 เมตร ทรงพุ่มกลม
ต้นเกลี้ยงหรือมีหนาม ใบ ประกอบแบบขนนกสองชั้น ออกสลับ
ช่อใบย่อยมีใบย่อย 7-11 คู่ รูปขอบขนาน หรือรูปไข่กลับ
ปลายมนหรือเว้า โคนเบี้ยว ดอก มีหลายสีตามพันธุ์
ได้แก่ เหลือง แดง ส้ม ชมพูแก่ แดงประขาว ดอกเป็นช่อ
ตามซอกใบและปลายกิ่ง กลีบดอก 5 กลีบ ขนาดไม่เท่ากัน
เกสรตัวผู้ 10 อัน ออกดอกตลอดปี ผล เป็นฝักแบน
เมื่อแก่แตกได้ ออกฝักตลอดปี เมล็ด 8-10 เมล็ด
เมล็ดมีรูปร่างกลม
มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาใต้ หมู่เกาะเวสต์อินดีส
ขึ้นได้ทั่วไป สำหรับประเทศไทยพบทุกภาค
ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการตอนกิ่ง เพาะเมล็ด
ประโยชน์ :
นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ
ทางด้านสมุนไพร รากของต้นดอกสีแดง
ปรุงเป็นยารับประทานขับประจำเดือน
เมล็ดในฝักรับประทานได้โดยแกะเปลือกกับเมล็ดซึ่งมีรสฝาดทิ้งไป
เนื้อในมีรสหวานมันเล็กน้อย
......................................................................................................
หางนกยูงฝรั่ง |
