ชื่อวิทยาศาสตร์ : Pterocarpus indicus  Willd.

 

วงศ์ : Leguminosae

 

ชื่อสามัญ : -

 

ชื่ออื่น : ประดู่กิ่งอ่อน  สะโน  อังสนา

 

ลักษณะ : ไม้ต้นผลัดใบสูง 15 – 30 เมตรเรือนยอดรูปกลมหรือรูปร่ม ทึบ ปลายกิ่งจะห้อยย้อยลงเปลือกสีน้ำตาลคล้ำ แตกเป็นสะเด็ดทั่วไป เปลือกในมีน้ำเลี้ยงสีแดง ใบประกอบขนนก เรียงสลับ ใบย่อยเรืองสลับกัน 4 – 10 ใบ ดอก รูปดอกถั่วสีเหลือง กลิ่นหอมอ่อน  ออกรวมกันเป็นช่อตามง่ามใบหรือปลายกิ่ง ช่อยาว 20 – 30 เซนติเมตร ผล รูปโล่ มีครีบเป็นแผ่นกลม ตรงกลางนูน กว้าง 3 – 4 เซนติเมตร

 

นิเวศวิทยา : พบในป่าดิบภาคใต้ตั้งแต่จังหวัดชุมพรลงไปสามารถปลูกได้ทั่วไป

 
ออกดอก : มีนาคม – เมาายน ดอกจะบานเกือบพร้อมกันและโรยพร้อมกัน  

การขยายพันธุ์ : โดยเมล็ดและปักชำกิ่ง

 

ประโยชน์ : เนื้อไม้ใช้ทำสิ่งก่อสร้าง เปลือกให้น้ำฝาดสำหรับฟอกหนัง และให้สีน้ำตาลสำหรับย้อมผ้า แก่นให้สีแดงคล้ำ