ชื่อวิทยาศาสตร์ : Shorea roxburghii   G.Don

 

วงศ์ : Dipsterocarpaceae

 

ชื่อสามัญ : White Meranti

 

ชื่ออื่น : กะยอม  ขะยอม  พะยอมแดง  แคน  พะยอมทอง  ยางหยวก

 

ลักษณะ : ไม้ต้น  ผลัดใบ  สูง  15 – 30 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่ม  กลม  เปลือกหนา  สีน้ำตาลหรือเทา แตกเป็นร่องยาวตามลำต้น  ใบ เดี่ยว เรียงสลับ  แผ่นใบรูปขอบขนาน กว้าง 3 – 4 เซนติเมตร ยาว  8 – 10 เซนติเมตร  โคนมน  ปลายมน หรือหยักเป็นติ่งสั้น ๆ  ดอก สีขาว กลิ่นหอม ออกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ผล มีปีกยาว 3 ปีก ปีกสั้น 2 ปีก

 

นิเวศวิทยา : ขึ้นตามป่าเบญจพรรณแล้วและชื้นตลอดจนป่าดิบแล้วทั่วไปแทบทุกภาค  สูงจากระดับน้ำทะเล 60 – 1,200 เมตร

 
ออกดอก : ธันวาคม – กุมภาพันธ์  ผลแก่ ประมาณเดือน มีนาคม – เมษายน  

การขยายพันธุ์ : โดยเมล็ด

 

ประโยชน์ : เนื้อไม้  มีลักษณะคล้ายไม้ตะเคียนทอง ใช้ในการก่อสร้างเครื่องเรือน  เปลือก มีรสฝาดใช้เป็นยาสมานลำไส้  ดอก ผสมยาแก้ไข้ และยาหอมแก้ลม  บำรุงหัวใจ  ชัน ใช้ผสมน้ำมันทาไม้ยาเรือ